Programy

Windows Movie Maker to edytor filmów. Program daje dostęp do opcji takich jak dzielenie filmu na klipy czy dodawanie komentarza audio lub też łączenie obrazów tak aby były w jednym ciągu. Pliki zapisywane są w formacie Windows Media Video oraz w Microsoft Windows Movie Maker. Jest programem typu freeware,  można go darmowo pobrać z Internetu.

Program jest bardzo prosty w obsłudze. Zaimportowane klipy wideo przenosi się na oś, można też pod nie podłożyć jedną ścieżkę dźwiękową. Od wersji 2.1 program daje możliwość zastosowania różnych animacji przejść, efektów wideo, tytułów i napisów końcowych.

Wycinanie fragmentów filmów

Łączenie filmów (przejścia)

Skala głośności

Dodawanie ścieżki dźwiękowej

Publikowanie filmu na YouTube

Aby opublikować filmik na YouTube wystarczy wykonać kilka prostych czynności.

1. Założyć konto bądź zalogować się na już istniejące. Założyć kanał.

2. Kliknąć przycisk "Prześlij"

3. Wybrać nasz film do przesłania.

4. Zaczekać aż film się prześle.

5. Wybrać miniaturę i dodać krótki opis.

6. Udostępnić film.

7. Następnie możemy go odtworzyć.

Fotomontaż

Aby przerobić zdjęcie potrzebujemy odpowiedniego programu, ja postanowiłam użyć Paint Shop Pro 7. Następnie w kilku krokach możemy szybko i łatwo zmontować odpowiednio zdjęcie.

1. Gromadzimy zdjęcia które chcemy przerobić (najlepiej utworzyć dla nich wygodny folder na pulpicie).

2. Otwieramy w programie zdjęcia

3.Wycinamy lassem element który chcemy przenieść na nasze bazowe zdjęcie.Im dokładniej to zrobimy tym lepszy efekt.. Kiedy obrysujemy już cały element klikamy dwa razy w celu dodania zaznaczenia. 

4.Kopiujemy nasze zaznaczenie i wklejamy jako nową warstwę do bazowego obrazu.

Element możemy zmniejszyć ,aby był lepiej dopasowany. Możemy go także przenosić i odwracać.Aby obraz lepiej wkomponował się w tło warto użyć ikonki palca (Retouch) wybierając opcję soften by wygładzić krawędzie.

5. Następnie wybieramy ikonę litery by wstawić interesujący nas tekst. Możemy go dowolnie przenosić i zmieniać kolor.

6.Zapisujemy nasz fotomontaż w formie pliku PNG.

Fotografia analogowa i cyfrowa.

Fotografia analogowa


Fotografia tradycyjna (nazywana też fotografią analogową, w odróżnieniu od cyfrowej) – fotografia w której nośnikiem obrazu są chemiczne materiały światłoczułe (filmy, błony, płyty, papiery itp.)
Przykładowe zalety fotografii analogowej:
*wysoka rozdzielczość, nawet przy użyciu małego formatu;
* dłuższa żywotność baterii (lub brak konieczności ich użycia w przypadku aparatów wyłącznie mechanicznych);
*większa rozpiętość tonalna.
*przy rejestrowaniu obszarów o dużej jasności ("wypalonych"), film ze względu na dużą rozpiętość zachowuje pewną dozę detali nawet w tych obszarach
W fotografii analogowej ilość zdjęć jest ograniczona długością filmu i nie można dokonywać wstępnej selekcji jeszcze w aparacie co zmusza do przemyślenia scenerii przed naciśnięciem spustu migawki. Jej zaletą jest m.in. dłuższa trwałość. Lepsza jest też głębia ostrości zdjęć analogowych.
Wady:
- ilość zdjęć jest ograniczona długością filmu 
-konieczność stałego ponoszenia kosztów materiałowych;
-element niepewności co do końcowego efektu zdjęć;
-dodatkowe koszty związane z przeniesieniem obrazu z kliszy do pamięci komputera (skanowanie).
Fotografia cyfrowa


Fotografia cyfrowa - polega na utrwaleniu obrazu w postaci cyfrowej, a nie, jak w fotografii tradycyjnej, na chemicznym nośniku światłoczułym. 
Do wykonywania zdjęć, w odróżnieniu od fotografii tradycyjnej, służy sprzęt o odmiennej konstrukcji: cyfrowy aparat fotograficzny.
Przykładowe zalety fotografii cyfrowej:
*natychmiastowy podgląd zdjęcia bez czekania na wywołanie filmu;
*większe możliwości retuszu;
*małe koszty przechowywania dużej ilości zdjęć (jeśli pozostają w formacie cyfrowym, a nie jako odbitki);
*zdjęcia mogą być kopiowane bez utraty jakości;
*nie ma potrzeby skanowania zdjęć przed użyciem ich w komputerze;
*możliwość wydruku własnych zdjęć na drukarce, czasami nawet bezpośrednio z aparatu (bez użycia komputera);
*mniejszy rozmiar, niż w fotografii tradycyjnej;
*możliwość dołączania do zdjęć dodatkowych danych (EXIF), takich jak data i czas wykonania zdjęcia, model aparatu, czas naświetlania, użycie lampy błyskowej itp. 
Wady:
- bardzo wrażliwe na kurz na matrycy
-niedoskonałości niektórych parametrów optycznych obiektywów
- problemy związane z zasilaniem
-ich żywotność, szczególnie przy skłaniającej do intensywnej eksploatacji specyfice ich użytkowania, jest ograniczona do kilku lat;
-nie ma możliwości wymiany lub ulepszenia głównego elementu obrazowego jakim jest matryca światłoczuła.

Wielkości matryc w aparatach cyfrowych

Różnica pomiędzy fotografią cyfrową a tradycyjną 
Sprowadza się ona zasadniczo tylko  do sposobu utrwalania – zatrzymania obrazu, gdyż cała optyka właściwie nie uległa znacznym modyfikacjom w stosunku do fotografii tradycyjnej. 
Fotografia cyfrowa jest wynalazkiem ostatnich dziesięcioleci a jej zaletą jest łatwość zapisu zdjęć na matrycy, swobodny dostęp, duża ilość miejsca na nośniku co zachęca do robienia zdjęć bez dokonywania specjalnego wyboru. 
Łatwiej posługiwać się aparatem cyfrowym, ponieważ pozwala wykonać dużą serię ujęć tego samego obiektu co daje większą możliwość wyboru zdjęć do późniejszej obróbki i ekspozycji.
Pliki graficzne wymagają przy długim archiwizowaniu odnawiania nośników (płyty dvd i cd mogę uleć zjawisku "gnicia" ("disc rot"), dyski twarde mają pewien margines awaryjności, etc.). Należy zatem przenosić je na coraz to nowe media. 
Tymczasem negatywy - przy odpowiednim archiwizowaniu - mogą być przechowywane przez cały czas życia fotografa bez żadnych dodatkowych kosztów. Znane jest wiele klisz a także płyt światłoczułych, które mają ok. 150 lat i zachowały się w perfekcyjnym stanie. Kwestia, czy fotografie cyfrowe mogą zapewnić porównywalną trwałość, jest otwarta.

Camera obscura

Jest to prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego.

Camera obscura bywa nazywana również ciemnią optyczną lub kamerą otworkową.

Budowa i zasada działania

Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka. Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba. Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony (lub powiększony) obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną można otrzymać zdjęcie.

Zastosowanie

Stosowana była przez malarzy i grafików jako narzędzie pomocnicze, zwłaszcza do dokładnego wykreślania perspektywy przy malowaniu widoków arch. (m.in. przez Leonarda da Vinci, G.A. Canala i B. Belotta). 

Ciemnia optyczna służyła astronomom do obserwacji rocznych torów, po jakich porusza się słońce, plam słonecznych i księżyca. Służyła też jako pomoc przy wykonywaniu rysunków. Była wykorzystywana przez artystów malarzy, między innymi Leonardo da Vinci i Bernardo Bellotto, jako narzędzie pomocne przy określaniu np. perspektywy.

Przez analogię z powstawaniem obrazu w kamerze otworkowej Roger Bacon wyjaśnił sposób powstawania obrazu w oku.

Historia

Początków tego urządzenia można się doszukiwać w starożytnej Grecji. Arystoteles, podczas częściowego zaćmienia Słońca, zaobserwował obraz tworzony na ziemi przez promienie przechodzące między liśćmi drzewa. Euklides w swojej Optyce opisywał prostoliniowe rozchodzenie się światła i możliwość powstawania obrazu po przejściu promieni słonecznych przez niewielki otwór. Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były prowadzone przez starożytnych Chińczyków, Greków i Arabów. Jednak pierwszy znany nam naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach arabskiego matematyka Alhazena. Najsłynniejszą pracą z około stu, jakie po nim pozostały, był traktat o optyce Kitab-al-Manadhirn. Udoskonalano ją wielokrotnie w XVI-XVIII w. i wmontowywano w stolik do rysowania. 

Budowa komputera.

I.Składniki typowego PC’ta :

1.  Procesor 
2. Pamięć operacyjna (RAM) 
3. Płyta główna + interfejsy 
4. Dysk twardy (HDD)
5. Stacja dyskietek (FDD)
6. Napęd optyczny (CD-ROM) 
7. Karta graficzna
8. Klawiatura + mysz
9. Obudowa + zasilacz
10. Urządzenia peryferyjne (monitor, drukarka, skaner itp

II. Opis składników

1.Procesor - urządzenie cyfrowe sekwencyjne potrafiące pobierać dane z pamięci, interpretować je i wykonywać jako rozkazy. Wykonuje on bardzo szybko ciąg prostych operacji (rozkazów) wybranych ze zbioru operacji podstawowych określonych zazwyczaj przez producenta procesora jako lista rozkazów procesora.

Główni producenci procesorów : IBM - International Business Machines Corporation , INTEL, AMD - Advanced Micro Devices, Motorola.

2.Pamięć RAM -w pamięci RAM przechowywane są aktualnie wykonywane programy i dane dla tych programów oraz wyniki ich pracy. W temperaturze pokojowej zawartość większości pamięci RAM jest tracona w czasie mniejszym niż sekunda po zaniku napięcia zasilania, niektóre typy wymagają także odświeżania, dlatego wyniki pracy programów, wymagające trwałego przechowania, muszą być zapisane na innym nośniku danych.

3.Płyta główna jest najważniejsza częścią komputera PC.Składa się ona z wielu chipsetów, czyli układów scalonych, których zadaniem jest integracja oraz zapewnienie współpracy poszczególnych komponentów komputera (procesora, dysków twardych, monitora, klawiatury i innych).

Porty i interfejsy na płycie głównej:

4.Dysk twardy (HDD - Hard Disk Drive) służy do trwałego przechowywania danych. Pojemność dysku twardego mierzona jest w gigabajtach (GB). Zbudowany jest najczęściej z 2 do 8 talerzy umieszczonych w specjalnej obudowie chroniącym je przed kurzem itp. Za pomocą specjalnego silnika są one obracane 5400 lub 7200 razy na 1 minutę. Na powierzchni talerzy znajdują się głowice odczytująco - zapisujące.

5.Obudowa komputera to najczęściej metalowa (stalowa lub aluminiowa) z elementami plastikowymi zamknięta skrzynka w formie prostopadłościanu, umożliwiająca umieszczenie i zamocowanie najważniejszych elementów komputera. Nowa obudowa jest sprzedawana zazwyczaj łącznie z zasilaczem komputera.

6.Stacja dyskietek (FDD; Floppy Disk Drive) – element komputera przeznaczony do obsługi jednego z rodzajów zewnętrznej pamięci komputerowej, jakim jest dyskietka. Stacje dyskietek zwane są stacjami dysków miękkich.

7.Napęd optyczny (ang. Optical Disc Drive - ODD) – urządzenie, które za pomocą wiązki lasera odczytuje lub zapisuje dane na tzw. nośnikach optycznych.

8.Karta graficzna - często określana też mianem akcelerator grafiki - element komputera tworzący sygnał dla monitora. Podstawowym zadaniem karty graficznej jest przechowywanie informacji o tym jak powinien wyglądać obraz na ekranie monitora i odpowiednim sterowaniu monitorem.

9.Klawiatura – zestaw klawiszy (przycisków).

10.Mysz – urządzenie wskazujące używane podczas pracy z interfejsem graficznym systemu komputerowego.Mysz umożliwia poruszanie kursorem po ekranie monitora poprzez przesuwanie jej po powierzchni płaskiej. Mysz odczytuje zmianę swojego położenia względem podłoża i wysyła ją w formie danych cyfrowych do komputera, który dokonuje odpowiedniej zmiany położenia kursora na ekranie. Najczęściej wyposażona jest w dwa przyciski i kółko do przewijania ekranu, które może również pełnić rolę trzeciego przycisku.

11.Urządzenie peryferyjne (ang. peripheral device) – dowolna część komputera inna niż procesor (CPU) i pamięć operacyjna, czyli są to np. klawiatura, monitor, mysz, drukarka, skaner, napęd taśmowy, mikrofon, głośnik, aparat fotograficzny, dżojstik, kamera internetowa.

Zagrożenia przy pracy z komputerem

1. Zagrożenia zdrowotne: fizyczne i psychiczne

2. Szkodliwe programy komputerowe:

- wirusy

- trojany

- adware

- robaki (worms)

- spyware

- rootkity

- makrowirusy

- bomby logiczne

3. Profilaktyka antywirusowa

4. Punkt przywracania, kopia zapasowa

5. Zapora systemowa - firewall

6. Oprogramowanie antywirusowe

7. Usuwanie adware: AdwCleaner.pl